முனைவர். ச. ஜீவானந்தம்

ஓர் ஆணும், ஒரு பெண்ணும் விருப்பப்பட்டு, இருவரும் இன்றிலிருந்து நண்பர்களாகி விட்டோம் என்று சொல்லி, அதற்கான ஓர் ஒப்பந்தத்தினை நிறைவேற்றிக் கொண்டு, முடிந்தால் அதை மற்றவர்களுக்கும் அறிவிக்கச் செய்தலே சுயமரியாதைத் திருமண முறையாகும்.

பாரம்பரியத் திருமணம் என்ற நிறுவனமானது பெண்ணடிமைத்தனத்தின் தோற்றுவாய் என்ற மார்ச்சிய வாதத்தினையே சுயமரியாதை இயக்கத்தினரும் ஏற்றிருந்தனர். அதே வேளையில், இந்தியச் சமூகக் கட்டமைப்பினில் உள்ள சாதி, சடங்கியல், சமூக ஆதிக்கம், பார்ப்பனியம் முதலான உள்முரண்களை நன்கறிந்த சுயமரியாதை இயக்கத்தினர், பார்ப்பனியக் கருத்தியல்கள் எவ்வாறு இந்தியத் திருமணங்களில் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன என்பதனைத் தோலுரித்துக் காட்டினர்.

திருமணம் என்பது பெண்ணும் ஆணும் சேர்ந்து வாழ்க்கையை நடத்த ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் ஒப்பந்தம் என்றும், அந்த ஒப்பந்தம் பெண்ணையும் ஆணையும் மட்டும் சார்ந்ததே ஒழிய, வேறு எவ்விதத் தெய்வீகத் தன்மைக்கும் சம்பந்தப்பட்டது அல்ல என்ற சுயமரியாதைத் திருமணக் கோட்பாட்டை இக் கட்டுரை ஆய்கிறது. ஒருவரின் பணத்தகுதியினை மீறிக் கடன்களைப் பெற்று, சாதியப் படிநிலையைப் பாதுகாக்கும் சடங்குகளைச் செய்து பாரம்பரியத் திருமணமாக நடத்தாது, அவரவர் பொருளாதாரத்துக்கு உகந்த முறையில் சுயமரியாதைத் திருமணமாக நிகழ்த்தப்பட்ட கூறுகளையும் இக்கட்டுரை ஆய்கிறது.