எழுத்தாளர் மு. சங்கையா

பண்டைய தமிழ்ச் சமூகம் பல நூற்றாண்டுகளாக, கல்வியைப் பொதுவாகவே வைத்திருந்தது என்பதும், எல்லாப் பிரிவு மக்களையும் கல்வி கற்க வலியுறுத்தியது என்பதும் மறுக்க முடியாத வரலாற்று உண்மையாக இருக்க, ஆரியர்களின் அதிகாரமும், செல்வாக்கும், வர்ணாசிரமக் கோட்பாடும் அந்தப் பொற்கால வரலாற்றின் மீது கருப்பு வண்ணம் பூசிற்று. அனைவருக்கும் கல்வி என்பதை மறுத்தது. பார்ப்பனர்களால் சூத்திரர்களாகக் கருதப்பட்ட வேளாளர்கள் உள்ளிட்ட உயர் சாதியினரும் கூட, சாதியத்தின் நெறிகளைப் பார்ப்பனர்களைப் போலவே வழுவாமல் பின்பற்றியதால், அனைத்து பிரிவினருக்கும் சமச்சீரான கல்வி என்பது கனவாகவே இருந்தது என்பதை இக்கட்டுரை ஆய்கிறது.

பவுத்தம், சமணம், வைதீகம், சைவம், வைணவம் ஆகிய சமயங்களுக்கிடையில் நடந்த கோட்பாட்டுச் சண்டைகளும், சமூகப் பழிவாங்குதலும், தமிழர்களின் கல்வியையும், சமய பொதுப்பார்வையையும் குருடாக்கின. 7-8ஆம் நூற்றாண்டு வரை செல்வாக்கு செலுத்திய சமணமும் பௌத்தமும், பல்லவர்கள் மற்றும் சோழர்கள் காலத்தில் தேய்பிறை ஆகிவிட, ஆரியம் சைவ-வைணவத்தின் தோளில் ஏறிப் பவனி வர, தமிழ்ச் சமூகத்தின் வரலாற்றில் கல்விக்கான பல பக்கங்கள் காணாமலே போய் விட்டன என்ற சோகமான வரலாற்றை இக்கட்டுரை விரித்துரைக்கிறது.